Zitat:
Zitat von cyparis
kann es sein, daß ich derlei Schätze von Johann Peter Hebel her kenne?
|
So ist das! Das ist
seine Sprache.
Auch wenn dieser Kindervers sicher nicht von ihm stammt, sondern von einem anonymen Alemannen.
Und nun übersetze ich den Vers mal ins Schriftdeutsche.
Mit Absicht sage ich: "Schriftdeutsch".
Denn das Alemannisch ist ja bereits Hochdeutsch, sprachgeschichtlich gesehen.
So hochdeutsch wie der mittelhochdeutsche Minnesang es war.
Häfele Muus!
Wu isch d' Muus?
Im alde Huus!
Wu isch's alde Huus?
Eweggebrennt!
Wu isch der Brond?
Im Bach!
Wu isch der Bach?
Es Rosshottl hett'n uus-g'soffe!
Wu isch's Rosshottl?
Im wilde Wald!
Wu isch der wilde Wald?
D' Ax hett'n um-g'houe!
Wu isch d' Ax?
In der Hommer-Hommer-Hommer-Schmitt!
Übersetzt:
Ein Topf voller Mus.
Wo ist die Maus?
Im alten Haus.
Wo ist das alte Haus?
Abgebrannt.
Wo ist der Brand?
Im Bach.
Wo ist der Bach?
Das Pferd hat ihn ausgetrunken.
Wo ist das Pferd?
Im wilden Wald.
Wo ist der wilde Wald?
Die Axt hat ihn gefällt.
Wo ist die Axt?
In der Hammer-Hammer-Hammer-Schmiede.